บท 951

ฟ้าดินไร้เสียง แสงจันทร์ขาวซีดส่องสว่างไปทั่วผืนดิน ความเงียบค่อยๆ แผ่ขยายในป่าลึก เหลือเพียงเสียงแมลงและนกที่ซุกซ่อนอยู่ในพงหญ้าและต้นไม้ นอกเหนือจากนั้น ไม่มีสิ่งใดอีก

บนยอดเนินเขาเล็กๆ ร่างสองร่างยืนเผชิญหน้ากัน ชายชุดดำยังคงรักษาท่าทางเดิมไว้ แต่เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา หอกยาวที่เขากำแน่นในมือทั้...