บท 966

เมื่อทุกคนกลับไปหมดแล้ว ในบ้านเหลือเพียงเจ้าซานจิน หลิวอิงอิง และซือเล่อ ทั้งสามนั่งอยู่ตรงนั้น สายตาจับจ้องกันไปมา ไม่มีใครพูดอะไร

ในที่สุดซือเล่อก็ทนไม่ไหว ใบหน้าแดงก่ำลุกขึ้นยืน "ฉันขอตัวไปนอนก่อนนะ" แล้วรีบเข้าห้องไป

เจ้าซานจินฟื้นความทรงจำได้แล้ว มีบางเรื่องที่ซือเล่ออยากถาม แต่ไม่กล้า

หลิวอ...