บท 140

ผ่านไปประมาณ 5 นาที โทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของผมก็ดังขึ้น

ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ตามความเคยชิน คำทักทายประจำ "สวัสดีครับ แผนกผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์เจียงเฉิง" เกือบจะหลุดออกจากปาก แต่ผมรีบห้ามตัวเองไว้ทันควัน นึกขึ้นได้ว่า นี่อาจเป็นโทรศัพท์จากคณบดีเหลยก็ได้

ผมรีบคิดหาทางออก เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงห้วนๆ...