บท 162

กลับถึงหอพัก

ผิงเอ๋อร์วางดอกไม้สดที่หลานเยว่มอบให้ลงในแจกัน เติมน้ำลงไปเล็กน้อย แล้วพึมพำกับตัวเอง "ดอกไม้สวยจริงๆ นะ อยากให้มันบานสะพรั่งแบบนี้ตลอดไปจัง"

ฉันยืนมองอยู่ข้างๆ ไม่ได้พูดอะไร

ฉันกับผิงเอ๋อร์ล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวนอน ฉันปิดไฟ หลับตาลงนอนในความมืด ครุ่นคิดถึงเรื่องในใจ

ฉันรู้สึกได...