บท 202

สมองของผมยุ่งเหยิงไปหมด ผมล้างหน้าด้วยน้ำเย็นเพื่อให้ใจเย็นลง

พอเงยหน้าขึ้น น้ำยังเกาะอยู่บนใบหน้า ผมได้ยินเสียงของหลันเยว่ดังมาจากด้านหลัง "ใช้ผ้าเช็ดหน้าของฉันสิ"

มือเรียวบางของหลันเยว่ยื่นมาพร้อมผ้าเช็ดหน้า

ผมมองหลันเยว่ เห็นดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่นและรอยยิ้ม

ผมยิ้มรับผ้าเช็ดหน้าจากเธอ...