บท 231

ลานเยว่เท้าคางด้วยมือทั้งสองที่ไขว้กัน มองฉันโดยไม่พูดอะไร

ฉันก้มหน้าเทเหล้าด้วยความหดหู่

"เจียงเฟิง เมื่อคืนฉันได้ยินเรื่องของเธอ ตอนนั้นฉันร้อนใจแทบบ้า อยากจะบินกลับเจียงเฉิงทันที" ลานเยว่พูดช้าๆ พลางมองฉัน "ทำไมฉันถึงร้อนใจขนาดนั้น? ก็เพราะเป็นห่วงเธอไงล่ะ ฉันไม่ได้ห่วงเรื่องงานเธอ ไม่ได้ห่วงว่...