บท 270

หลังจากการเกี้ยวพาราสีอันร้อนแรงดุเดือด ผิงเอ๋อร์หลับไปอย่างพึงพอใจ

ในความมืด ฉันนอนฟังเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของผิงเอ๋อร์ เบิกตาที่ไร้เดียงสาและหม่นหมองมองดูความมืดอันไร้ขอบเขต จู่ๆ ความรู้สึกสูญเสียอันใหญ่หลวงก็ถาโถมเข้ามาในใจ

ราตรีมอบดวงตาสีดำให้ฉัน แต่ฉันกลับไม่อาจใช้มันเพื่อแสวงหาแสงสว่าง

ฉันมั...