บท 348

กลับถึงบ้าน

พอเปิดประตูเข้าไป ผมก็เห็นผิงเอ๋อร์นั่งอยู่บนโซฟา ผมเผ้ายุ่งเหยิง ใบหน้าซีดเขียว ดวงตาแดงก่ำจ้องมองผมด้วยความโกรธเกรี้ยว

ใจผมเริ่มหวั่นๆ รู้สึกไม่มั่นใจ แต่ก็ฝืนยิ้มเดินเข้าไปหา "เป็นอะไรไป? อยู่บ้านคนเดียวเหงาหรือ? คิดถึงผมล่ะสิ?"

พูดพลางเดินเข้าไปจะโอบกอดเธอ

"ไปให้พ้น! อย่ามาแตะต...