บท 434

ฉันหัวเราะในใจ พลางกล่าวว่า "ผมจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ในเมื่อไม่เห็นหน้า ใครจะรู้ว่ารู้จักหรือเปล่า ถ้าได้เห็น บางทีก็อาจจะรู้จัก แต่แน่นอน ผมคิดว่าโอกาสที่จะรู้จักคงน้อยมาก"

หูจิงถอนหายใจโล่งอก "ในห้องนั้นมีแต่นักเล่นอาชีพ เป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะรู้จักพวกเขาสักคน"

"ครับ ผมก็คิดเหมือนกัน"

หูจิงถอนห...