บท 487

ฉันเห็นว่าไม่มีอะไรแล้ว จึงเดินออกจากครัว แต่ในใจกลับรู้สึกหนักอึ้งและไม่สงบ

งานเลี้ยงฉลองที่จัดขึ้นเพื่อฉันในวันนี้ ไร้เงาของหลานเยว่ ทำให้หัวใจฉันรู้สึกว่างเปล่าและเสียดายอย่างสุดซึ้ง

อาหารวันนี้มีมากมายหลากหลาย ทุกคนกินดื่มอย่างมีความสุข โดยเฉพาะผิง ความสุขที่เปล่งประกายออกมาจากใบหน้าเธออย่าง...