ผ่านไปครู่หนึ่ง ฉันเห็นเล้าอู่วางมือขวาบนไหล่ของพิงเอ๋อร์ แล้วตบเบาๆ พลางกระซิบว่า "พิงเอ๋อร์ ไปเถอะ!"

พิงเอ๋อร์หันไปมองเล้าอู่

มุมปากของเล้าอู่ปรากฏรอยยิ้มจางๆ แม้จะขมขื่นอยู่บ้าง แต่แฝงความเด็ดเดี่ยว

เล้าอู่พยักหน้าให้พิงเอ๋อร์เบาๆ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยกำลังใจ

พิงเอ๋อร์ละจากเล้าอู่ ค่อยๆ เด...