บท 569

แปลวรรณกรรมจีน

หลานเยว่ฟังการวิเคราะห์ของผม ขมวดคิ้วแน่น สลับมองซานซานแล้วมองผม แล้วพูดว่า "ไม่อยากคิดเรื่องพวกนี้แล้ว ยังไงซานซานก็กลับมาแล้ว ชีวิตฉันก็รอดแล้ว ได้มีชีวิตอยู่ต่อ การมีชีวิตอยู่ดีกว่าอะไรทั้งหมด ส่วนเรื่องพวกนั้น บางทีมันอาจไม่ใช่สิ่งที่ควรเป็นของฉันตั้งแต่แรก อู๋เสี่ยวเพ่ยยอมส่งซ...