บท 606

เมื่ออยู่กับผิงเออร์ตามลำพัง เธอมักจะหวนนึกถึงเรื่องเศร้าได้ง่าย อ่อนไหวง่าย และดูเปราะบางมาก

ฉันโอบกอดร่างของผิงเออร์ไว้ พร้อมปลอบโยนเธอไปอีกพักใหญ่

สักพักผิงเออร์ก็หลับไปในอ้อมกอดของฉัน ที่หางตายังคงมีหยดน้ำตาเกาะพราว

มองใบหน้าอันน่าสงสารของผิงเออร์ หัวใจฉันพลันรู้สึกเจ็บปวด ความเจ็บปวดนั้นผสมปนเป...