บท 1035

หยางเว่ยตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง เขาจ้องมองผมนิ่งงัน คงไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

ผมค่อยๆ กางมือทั้งสองข้างพูดว่า "หนึ่งแสน! ได้ยินไหม? อย่าลืมชดใช้นะ! โอนเงินเข้าบัญชีของเฉินซีไปก่อน เดี๋ยวผมจะไปขอจากเธอเอง"

"เฉินซี เรากลับกันเถอะ" ในที่สุดก็จัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว ถือว่าผมรอดตัวไป ...