บท 955

ผมกับหยางน่าต่างคนต่างนอนอยู่คนละฝั่งของเตียง มีระยะห่างตรงกลางพอให้อีกคนนอนได้

ตอนนี้เราทั้งสองไม่มีใครพูดอะไร แต่ผมได้ยินเสียงหายใจอันสับสนของหยางน่าชัดเจน เธอยังไม่หลับแน่ๆ

ผมรู้สึกกระวนกระวายใจอยู่เงียบๆ แต่แล้วแผนอีกอย่างที่พี่ฉานจัดเตรียมไว้ก็เริ่มขึ้น

เสียงครางแผ่วเบาดังมาจากรอบทิศทาง ชั...