บท 1083

ในตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ ดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยความเดือดดาลไม่สิ้นสุด

จางไป๋เฉียงชะงัก ดวงตาฉายแววสับสน ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร เย่ชื่อกู่ก็ตวัดมือฟาดเขากระเด็นออกไป

แล้วยิ้มเดินมาหน้าข้า

"ท่านผู้เฒ่า ตกใจแล้วสินะ ผมผิดเอง ผมผิดเอง"

จางไป๋เฉียงที่ถูกฟาดกระเด็นไปตอนนี้ไม่สนใจความ...