บท 1431

"วันนี้ ณ ที่แห่งนี้ ข้าจะหายไปแล้ว แล้วพบกันใหม่ในวันหน้า"

เสียงอันแหบแห้งชราค่อยๆ เบาลงเรื่อยๆ จนในที่สุดก็หายไปสิ้น ไร้แม้เสียงแผ่วเบาใดๆ หลงเหลือ

สายตาขุ่นมัวของข้าดูงุนงง ไม่อาจตอบสนองได้เป็นเวลานาน

ผ่านไปเต็มๆ หนึ่งเค่อ เขาจึงรู้สึกตัว น้ำตาใสวาววับไหลผ่านใบหน้าอันชราภาพ

"หากมีวาสนา คงได้กลับม...