บท 1586

"ฉัน..." ผมยังคงพูดอึกอักไม่กล้าพูดตรงๆ ถึงแม้ว่าปกติแล้วผมจะหน้าหนาเท่ากำแพงเมือง แต่นั่นเป็นในกรณีที่อยู่คนเดียว และไม่เคยมีสถานการณ์ไหนที่มีคำขอแบบคุณหญิงลี่ ทำให้ผมรู้สึกพูดออกมาลำบาก

เมื่อเห็นผมพูดจาอ้ำอึ้งแบบนั้น หลี่อวี้ถงก็เริ่มร้อนใจ

เธอพูดอย่างเหลืออดเหลือทน "คุณหมอหลิว ทำไมคุณถึงเป็นเหม...