บท 1773

"ฮึ่ม เธอแค่ไม่อยากอยู่กับฉันใช่ไหมล่ะ!"

ตง มั่นเสวียห่อปากทำแง่งอน แต่คำพูดของผมเมื่อครู่ก็เตือนสติเธอได้ ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เธอไม่ควรอารมณ์เสีย ไม่ใช่ว่ากลัวอะไรมากมาย แต่กลัวเหตุไม่คาดฝัน เรื่องพวกนี้ใครก็พูดลำบาก

ในที่สุดตง มั่นเสวียก็ออกจากโรงแรมไป พอเธอเพิ่งก้าวออกไป ผมก็เตรียมตัวกลับบ้าน แต่...