บท 1811

ฉันลูบผมสวยของเธอเบาๆ แล้วตอบเสียงเบา "อาจารย์ทำผิดพลาดมามากเกินไปในชีวิตนี้"

เสี่ยวเย่ดูเหมือนจะเข้าใจบางอย่าง แต่ก็ไม่รู้จะปลอบฉันอย่างไร สุดท้ายได้แต่ถอนหายใจเบาๆ นั่งเงียบๆ อยู่ข้างๆ ฉัน

บรรยากาศแบบนั้นถูกทำลายลงด้วยเสียงไอ สายตาฉันมองไปที่เตียงทันที หญิงสาวร่างกึ่งสัตว์ไอสองครั้ง ค่อยๆ ลืมตาข...