บท 1838

"ได้เลย ฉันจะรอวันนั้นแน่นอน!" ผมยิ้มอย่างประหลาดออกมาทันที

ทำให้ชินเยี่ยนเยี่ยนรู้สึกสะดุดใจ เธอหันหลังไม่มองผมอีก

แต่ภาพทั้งหมดนี้ ลี่เอี้ยนหรานที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆ เห็นทุกอย่างชัดเจน เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ทุกอย่างที่ผมทำกับชินเยี่ยนเยี่ยนถูกจารึกลึกในความทรงจำของเธอ

ไม่รู้ทำไม แม้ว่าผมจะปฏ...