บท 1885

ตึง! ไอ้สัตว์ หยุดนะ!

ฉันตะโกนขู่เสียงดัง หวังข่มขวัญ ซึ่งได้ผลทำให้หมาป่าทั้งสองตัวชะงักไปชั่วขณะ ฉันรู้สึกโล่งอก แต่แล้วก็เห็นว่าสายตาของหมาทั้งสองที่มองมาที่ฉันกลับเหมือนมีแววดูถูก และมันก็วิ่งเข้ามาหาฉันอีกเหมือนเดิม

เฮ้ย นี่มันสุนัขตาขี้เหร่มองคนต่ำจริงๆ สินะ ฉันเพิ่งเห็นชัดๆ ว่าหมาสองตัวนี้เ...