บท 1899

เห็นลี่กุ้ยหลานเดินไปก็ยังมองซ้ายมองขวาอย่างระแวดระวัง ท่าทางนั้นเหมือนคนมีลับลมคมในสุดๆ คล้ายกับหลิวฉุ่ยเอ๋อร์ไม่มีผิด

ผมรู้สึกโมโหขึ้นมาทันที ไม่ได้ ต้องไปดูให้รู้เรื่อง เรื่องดีๆ แบบนี้ทำไมถึงไม่เวียนมาที่ตัวเองบ้างนะ ผมจึงหมอบลงในทุ่งข้าวสาลี รอจนลี่กุ้ยหลานเดินเข้าไปในป่าสนิทแล้วจึงลุกขึ้น

ถอ...