บท 1925

ของฉันข้างล่างอดไม่อยู่เลย มันยิ่งแข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ จนกางเกงรัดไว้แทบไม่อยู่ มันเลื้อยไปทางซ้ายเอง

ตอนที่กำลังคันยิบๆ อยากจะได้สัมผัส แม่ม่ายเฉินกลับหันมาทางฉัน ขอให้ช่วยเช็ดเหงื่อที่หน้าอก!

สองเนินเขาหิมะอันสูงตระหง่านนั้นกระเพื่อมไหวตามการหมุนตัว น้ำลายฉันสอ ทางเดินเล็กๆ ริมแปลงข้าวโพดเงียบสงัด...