บท 1962

แหะๆๆๆ!!

เขาตบขาตัวเองแล้วเดินตรงไปที่ร้านชำ นึกถึงเรื่องกับหลิวชุ่ยเอ๋อร์แล้วก็ช่างซวยจริงๆ ทุกครั้งที่เจอกันสองคนมันร้อนแรงราวกับไฟลุก แม่คนนี้ก็เป็นพวกปล่อยได้ปล่อยเลย พอเจอกันก็เข้าเรื่องเลย แต่ไม่เคยสักครั้งที่จะทำให้ท่อน้ำไหลได้จนจบ

ขณะคิด เท้าก็ก้าวอย่างรวดเร็วไปที่ร้านชำ ไฟปิดไปแล้ว คิดๆ ดู...