บท 2100

ถ้าไม่ใช่เพราะหน้าไม่สวยเท่าหลี่กุ้ยหลาน ก็คงไม่แพ้หลิวฉุ่ยเอ๋อร์หรอก

หลิวอวี้ก้มหน้าเหมือนนกกระจอกเทศ "ค่ะ...ค่ะ..." พูดพลางส่งเสียงครางเบาๆ

ผมบีบจุดเล็กๆ ตรงนั้น เหมือนกำลังดึงเส้นบะหมี่ เขยิบไปมาไม่หยุด

"อย่า...เบาๆ...เบาๆ" จางอวี้พยายามกดเสียงลง หวังเกินเซิงยังอยู่ข้างนอกนั่นแหละ มีแค่ผ้าน้ำม...