บท 2149

"เป็นพี่สะใภ้ฉันเองล่ะ ได้ยินว่าไปขายของในเมือง ปีที่แล้วเพิ่งสร้างบ้านหลังใหญ่เสร็จ!" หลิวเหวยพูดอย่างภาคภูมิใจ

"แต่ก็ต้องกินข้าวให้เสร็จก่อนสิ" ผมพูดอย่างจนปัญญา จะไม่ให้เธอกลับบ้านก็คงไม่ได้ ได้แต่บ่นพึมพำ

"ดูตัวเองสิ ต่อไปมีเวลาอีกเยอะ เดี๋ยวฉันจะทำกับข้าวให้กินทุกวันเลย!" หลิวเหวยแกล้งทำเสียง...