บท 2244

ผมโอบกอดร่างอวบอิ่มของเธอ พยุงให้เธอยืนตรง แต่มือยังไม่ปล่อย ปากก็ถามไปว่า "ป้าไห่เฟิง เท้ายังเจ็บอยู่ไหมครับ"

"ดีขึ้นแล้ว เกือบหายแล้วล่ะ" โจวไห่เฟิงไม่รู้ว่าเขาตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ มือทั้งสองของเขายังกุมหน้าอกเธออยู่ เธอมองเห็นลูกชายโง่ๆ กำลังก้มหน้าก้มตากินเกี๊ยวอย่างเอร็ดอร่อย

ใบหน้าเธอแดงระเรื...