บท 2318

มองดูหมอนั่นหายลับไป ฉันก็สบตากับเมียของเขาทันที หล่อนจ้องมาด้วยดวงตาเป็นประกายวาววับ ใบหน้าเต็มไปด้วยความแค้นเคืองที่ไม่ยอมจำนน

อืม... ฉันเกาหัวแกรก "น้าจุ้ย ของให้ผมหน่อย ผมไปก่อนนะ"

ฉันยื่นมือไปรับ แต่ปั้ก! กลับโดนตีมือ หลิวจุ้ยตวัดมือฟาดฉันทีหนึ่งอย่างเคียดแค้น ปากก็พึมพำเสียงเบา "ไอ้เด็กเวร จ...