บท 2404

ผมกินไปได้สักพัก เกือบจะอดใจไม่ไหวจะจัดการเธอซะตรงนั้น ตอนที่ประตูถูกเคาะอีกครั้ง

หนุ่มน้อยคนหนึ่งเห็นซูเฟยที่เปิดประตูในสภาพเสื้อผ้าไม่เรียบร้อย แล้วก็เห็นผมอยู่ข้างใน แววตาเขาฉายแววสับสนซับซ้อน เขาพูดอย่างฝืดเฝื่อน "ผู้จัดการซู นี่เสื้อผ้าที่คุณสั่งให้ซื้อครับ"

"อ่า ขอบใจมากนะ จินสุ่ย ลองดูสิ" เ...