บท 2506

โอ้โห! ผมสะดุ้งโหยง น้องชายเกือบจะพุ่งไปข้างหน้า รู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิด โอ๊ยตายแล้ว! ทนไม่ไหวจริงๆ

ผมรีบเปิดน้ำล้างฟองสบู่บนหัว แต่ยังล้างไม่ทันเสร็จ ก็มีมือเล็กๆ จากด้านหลังยื่นมาคว้าจับส่วนล่างเอาไว้ ใบหน้าอ่อนหวานผุดขึ้นมาข้างๆ จ้องมองแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม "คิกๆ สมกับเป็นน้องชายตัวใหญ่จริงๆ นะเน...