บท 2617

ตอนนี้นั่งอยู่ริมหน้าต่าง มองออกไปเห็นสี่แยกของตัวเมือง เห็นถนนที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คนและยานพาหนะ คนเดินทางกลับบ้านหลังเลิกงาน พ่อค้าแม่ค้าที่กำลังเก็บร้าน ชาวบ้านที่เข้ามาจับจ่ายในเมืองกำลังรีบกลับบ้าน บางครั้งมีสายตาที่มองมาอย่างอิจฉาผ่านกระจก ทำให้รู้สึกภาคภูมิใจอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

พอผมลงมา...