บท 143

ผมเดินกลับเข้าครัวอย่างหมดท่า พยายามใช้กำแพงมาบังความรู้สึกกระทบกระเทือนที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของหลัวซู่ ใช่ มันคือความกระทบกระเทือน การเปลี่ยนแปลงของเขาทำให้ผมยิ่งเห็นความล้มเหลวของตัวเอง ผมดีใจกับความก้าวหน้าของเขา แต่กลับรู้สึกอับอายกับสภาพตกต่ำของตัวเอง

ไม่มีอารมณ์จะอุ่นข้าว ผมรีบกินโจ๊กไปหนึ...