บท 236

ละทิ้งความกังวลทั้งหมด

นอนเหยียดยาวบนเตียงใหญ่ของตัวเอง ในที่สุดฉันก็ได้หลับอย่างเต็มอิ่ม จนกระทั่งเกือบเที่ยงของวันถัดมา ซูเซียถึงได้มาปลุกฉัน เมื่อลืมตาขึ้นมาเห็นใบหน้าของเธออยู่ใกล้แค่เอื้อม ความรู้สึกอิ่มเอมก็ท่วมท้นหัวใจ ฉันยิ้มให้เธอ สังเกตเห็นว่าเธอแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว จึงถามไป

"เธอตื่นมา...