บท 272

ท่ามกลางลมหายใจอันหนักหน่วง ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าอีกฟากของประตู เป็นเสียงฝีเท้าเบาๆ เบาจนแปลกหูไปเสียแล้ว นานเท่าไรแล้วที่ฉันไม่ได้ยินเสียงนี้? สองเดือน? สามเดือน? ดูเหมือนไม่นานนัก แต่กลับรู้สึกแปลกประหนึ่งเพิ่งได้ยินเป็นครั้งแรก

"ใคร?" เสียงของซูเซี่ยดังขึ้น ลำคอฉันตีบตัน จู่ๆ ก็รู้สึกประหม่าจนพ...