บท 294

ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ผมเปิดประตูรถลงไป แล้วรับสายโทรศัพท์ เสียงเย็นชาของซูเหยียนดังมาตามสาย "นายอยู่ไหน?"

เมื่อได้ยินน้ำเสียงสั่งการอย่างไม่ปิดบังความรังเกียจ ผมเกือบจะหลุดปากว่า "ไม่เกี่ยวกับเธอสักหน่อย" แต่คิดไปคิดมา ผมกลัวว่าคุณยายอาจมีเรื่องอะไร จึงเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงปกติ "มีอะไรหรือเปล่า?"

"ฉ...