บท 41

หลังจากความตื่นตระหนกชั่วครู่ ฉันรวบรวมสติได้อย่างรวดเร็ว พยายามลอยตัวขึ้นเหนือผิวน้ำ แล้วก็เห็นเย่าเหยาที่กำลังดิ้นรนอยู่ในน้ำพลางจับแขนฉันไว้

เมื่อเห็นใบหน้าตื่นตระหนกของเธอที่จ้องมองฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย หัวใจฉันพลันเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง เด็กโง่คนนี้ เธอว่ายน้ำไม่เป็นแท้ๆ แต่พอเห็นฉันตกน้ำกลับกร...