บท 57

หลังจากฟังคำพูดของหลัวซู่ ผมหัวเราะเยาะเบาๆ "ฉันว่านะ ถ้าจะแกล้งป่วยเพื่อให้เฉินมู่อยู่ต่อ นายน่าจะเหมาะกับการนอนที่นี่มากกว่าฉันซะอีก"

"ฉันไม่ได้ป่วยนี่ ถ้าฉันป่วยจะมาต้องการนายทำไม"

"จะบอกว่าไม่ป่วยได้ไง โรคประสาทของนายมันลุกลามถึงขั้นรักษาไม่หายแล้วนะไอ้เพื่อน รีบมานอนข้างๆ ฉันเลย ฉันจะเบียดให้...