บท 63

กลับถึงฉงชิ่งก็ดึกดื่นแล้ว ร่างกายอ่อนล้าของฉันทิ้งตัวลงบนเตียงทันทีที่กลับถึงห้อง และผลอยหลับไปอย่างรวดเร็ว ไม่ทันได้หวนนึกถึงคืนสุดท้ายในที่แห่งนี้ด้วยซ้ำ

วันรุ่งขึ้นฉันตื่นตอนเกือบสิบเอ็ดโมง พอลืมตาก็ไม่ได้รีบลุกจากเตียง นอนจุดบุหรี่สักมวน สำรวจห้องผ่านม่านควันที่ลอยฟุ้ง ฉันพบว่าตลอดเวลาที่อาศ...