บท 71

หลับไปจนฟ้าสาง

ฉันตื่นขึ้นมาพบว่าในบ้านเหลือเพียงฉันคนเดียว

ฉันขยี้ตาแล้วใช้สองมือดันตัวลุกขึ้นจากโซฟา โซฟาตัวนี้นุ่มเกินไป นอนทั้งคืนทำให้เมื่อยหลังปวดเอว ยิ่งเมื่อวานไปปีนเขามา ขาก็เมื่อยจนทนไม่ไหว ฉันไม่รีบลุก ยังคงนอนกึ่งเอนกายจุดบุหรี่สักมวน ใช้ควันไล่ความเหนื่อยล้าที่ยังคงค้างอยู่ในร่างกาย...