บท 72

เรื่อง

คำพูดของเย่าเหยาเหมือนสายฟ้าฟาดใส่ตัวผม ทำให้ผมตั้งสติไม่ได้อยู่พักใหญ่ กว่าจะรวบรวมความคิดและเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงหนักแน่น "ออกจากฉงชิ่งเหรอ? เธอจะไปไหน? แกลเลอรี่ล่ะ จะไม่ทำแล้วเหรอ? ร้านกาแฟล่ะ จะทิ้งไปเหรอ? เย่าเหยา อย่าทำอะไรโง่ๆ นะ ในเมื่อตอนนี้เธอเริ่มมีชื่อเสียงแล้ว อย่ายอมแพ้เพราะค...