บท 77

:

ซูเซี่ยชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำพูดของผม เธอชายตามองผมแวบหนึ่งก่อนก้มหน้าลง "นายล้อเล่นไม่ขำเลยสักนิด พูดจนจบเรื่องแล้ว กินข้าวกันเถอะ"

มองซูเซี่ยที่นั่งกินอาหารอย่างเงียบงัน ผมกลับไม่มีความอยากอาหารเลยสักนิด ความจริงวันนี้จุดประสงค์ของผมไม่ได้อยู่ที่การกินข้าวอยู่แล้ว ผมคิดมาทั้งวันถึงสถานก...