บท 95

จนกระทั่งแท็กซี่หายลับไปในสายธารการจราจรบนถนนริมแม่น้ำ ผมยังคงยืนเหม่อลอยอยู่ที่เดิม โร่ซื่อยื่นบุหรี่มาให้ เห็นผมไม่รับสักที จึงกระทุ้งผมอย่างหงุดหงิด "เหม่ออะไรของนายเนี่ย สูบบุหรี่สิ"

ผมรับมาจุดสูบ พอสูดควันเข้าปอดก็สำลักไอออกมา ทำให้โร่ซื่อมองผมด้วยสายตาประหลาด "เมื่อกี้พี่จื้อพูดอะไรกับนายหรือ...