บท 103

ฉันไม่ยอมแพ้ ไล่ตามเธออีกครั้ง เธอใช้มือผลักฉันออก หลบหนีต่อไป

หลังจากพยายามหลายครั้งไม่สำเร็จ ตอนนี้ฉันกลับเป็นฝ่ายหงุดหงิด เธอหัวเราะอย่างสนุกสนานเหมือนเด็กผู้หญิงตัวน้อย

ฉันมองเธอด้วยความสงสัยและกระวนกระวายใจ

เธอเม้มปากน้อยๆ พูดเสียงออดอ้อนว่า "โอ๊ย! ไม่เอาหรอก สกปรกเกินไป!"

ตอนนั้นฉันรู้สึกเหมือ...