บท 1250

อู๋ซินอวี่กลับยิ้มหวานอย่างมีเสน่ห์ มองตาคนนั้นอย่างสง่างาม พยักหน้าพร้อมยิ้มบางๆ ถือเป็นการทักทาย

แต่ก็แค่นั้น เธอไม่ได้เข้าไปหา แล้วหันกลับมาเดินผ่านไป

ใครจะรู้ว่าพอเดินผ่านโต๊ะไป ชายที่นั่งตรงกลาง อายุราวสามสิบสี่ห้า กลับทักขึ้นมาก่อน

อู๋ซินอวี่หันกลับไปอย่างไม่ตั้งใจ มองไปอย่างสงสัย

ชายคนนั้นยกแ...