บท 1302

ไปเคาะประตู ร้องเรียกอยู่นานกว่าจะมีคนเปิด คนที่เปิดประตูไม่ใช่เซี่ยอวี้ แต่เป็นผู้หญิงคนเดิมที่เคยเห็น นุ่มนวลและเอาใจใส่

หญิงสาวจำฉันได้ แต่แววตาดูระแวงเล็กน้อย

ฉันมองตัวเองแวบหนึ่ง ไม่ได้ดูน่ากลัวนี่นา คงเป็นเพราะครั้งที่แล้วเซี่ยอวี้กลับไปพร้อมกับบาดแผล

ไม่อยากทำให้เธอตกใจ ฉันจึงยิ้มพลางพูดว่...