บท 1312

ผมพูดอย่างหนักแน่น "ไม่มีแล้วจริงๆ"

แล้วขอโทษปลอบใจว่า "ขอโทษนะ ฉันอยากช่วยเธอจริงๆ คนเยอะความคิดก็เยอะไง ถึงฉันจะผิด แต่ก็ทำเพื่อเธอนะ

เรามาคุยเรื่องจริงจังกันดีกว่า คุยเรื่องสำคัญกันไหม"

"มีอะไรให้คุยอีกล่ะ คนก็ไปแล้ว" บางทีอาจจะยังจำความหวังดีของฉันได้อยู่บ้าง เหลิงซินถึงกับกลั้นความโกรธไว้ได้ ปล...