บท 1327

ทันใดนั้นเขาย้อนถาม "แต่ไอ้หมอนั่นอารมณ์ร้อนนะ มันไม่เคยลงไม้ลงมือกับเธอใช่ไหม!"

"แน่นอนว่าไม่มี พูดอะไรของนาย" เหลิงซินเหลือบตามองฉัน

"ฉันเป็นห่วงเธอนะ" ฉันแก้ตัวอย่างสวยหรู

กินข้าวกันอย่างเอะอะโวยวาย เห็นเหลิงซินฟื้นคืนสภาพ ฉันก็โล่งอกไปเยอะ

ถึงแม้เรื่องนี้จะมีความคดเคี้ยว เศร้าหมอง และเกินเลย...