บท 1359

โลกทั้งใบวุ่นวายสับสน ฟ้าดินหมุนคว้าง มืดมิดไปทั่ว ความบีบรัดภายในห้วงลึกเพิ่มทวีขึ้นอย่างฉับพลัน บีบรัดความแข็งแกร่งที่อ่อนล้าไม่หยุด

ไม่อาจบอกได้ว่าเป็นเพราะแรงบีบรัดหรือความเหนื่อยล้า ความแข็งแกร่งนั้นล้มลงไม่อาจลุกขึ้น มีน้ำขาวไหลออกจากปาก

ทุกครั้งที่สั่นสะท้าน น้ำหวานก็ไหลทะลักออกจากห้วงลึก ห...