บท 1389

แม้จะเบามาก กระชั้น คล้ายเสียงยุงเล็กๆ แต่ฉันได้ยินชัดเจน

ไม่อยากให้เธอหนีไป มือทั้งสองเลื่อนลงกอดสะโพกกลมของเธอไว้แน่น ดื่มด่ำ ลิ้มรส เหมือนลิงโลภที่อยากดูดน้ำหยดสุดท้ายออกมา

น้ำหวานจากแหล่งกำเนิดไหลริน ร่างบอบบางสั่นระริก สองมือยันบนไหล่ฉัน พยุงร่างไว้

ฟังเสียงครางแผ่วจากริมฝีปากเล็ก รู้สึกถึงความ...